۱۰ دی، ۱۳۸۹

شيکاره گلير

توکوب عذاره بو مه پاره زولف قاره گلير

باخان هلالينه کج، راست ذوالفقاره گلير

چکيبدي قتليمه خنجر وليک اؤلدورمز

بو امير خيره يقين ائيلير ايستيخاره گلير

پياده وادي محنتده مات اولوب قاللام

او شاهزاده ني گؤرسم اگر سواره گلير

شکسته کؤنلومو بير گلدي ائيلدي ويران

خرابه ملکي خراب ائتمه گه دوباره گلير

گلير بو آهوي وحشي کؤنول خبردار اول

خيالي اؤزگه دي معلوم اولان شيکاره گلير

ساليبدي زولف سياهين قارا خط اوزره مگر

اؤلوب عزيزي ، ساليب قاره اوسته قاره گلير

بهار اولاندا بئله رسمدير اوخور بولبول

اوزون گؤرنده اودور کؤنلوم آه و زاره گلير

او نازنين کيمي معشوقه ، من کيمي عاشيق

بئله گومان ائديسيز بيرده روزگاره گلير

انيسيم آه و فغان اولدو مونيسيم ناله

بو غم گونونده عجب آه و ناله کاره گلير

رقيبي قويمارام عالمده راحت اَيلَنسين

او قدر آه و فغان ائيلرم که زاره گلير

يولوندا مايه نقدي توکندي صرافين

گوماني ايندي بو اشعار آبداره گلير

۰۷ دی، ۱۳۸۹

مايه نيکويي

مي خواه و گل افشان کن از دهر چه مي‌جويي

اين گفت سحرگه گل بلبل تو چه مي‌گويي

مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقي را

لب گيري و رخ بوسي مي نوشي و گل بويي

شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن

تا سرو بياموزد از قد تو دلجويي

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد

اي شاخ گل رعنا از بهر که مي‌رويي

امروز که بازارت پرجوش خريدار است

درياب و بنه گنجي از مايه نيکويي

چون شمع نکورويي در رهگذر باد است

طرف هنري بربند از شمع نکورويي

آن طره که هر جعدش صد نافه چين ارزد

خوش بودي اگر بودي بوييش ز خوش خويي

هر مرغ به دستاني در گلشن شاه آمد

بلبل به نواسازي حافظ به غزل گويي

۱۴ مهر، ۱۳۸۹

فرش جانيمه اودور عابريم

اوياغام اگر اودور ساهريم

مسحورام اگر اودور ساحريم

منصورام اگر اودور ناصريم

منظورام اگر اودور ناظريم

قدرتيم واريم اودور قادريم

وارلي يام نييه ؟ اودور وافريم

باطنيم اودور همده ظاهريم

فرش جانيمه اودور عابريم

غايب اولماز هئچ بير زمان اوزي

دائما اودور منيم حاظريم

ايشلريم اولار چوخ گوزل منيم

چون اودور منيم ياخشي ماهريم

من بلالره دوزه بيلميشم

چون اودور منيم چوخلي صابريم

آيدين اولمالي هاممي يا بو کي

اووليم اودور همده آخريم

۰۵ مهر، ۱۳۸۹

علم بي عمل

در اين زمانه رفيقي که خالي از خلل است

صراحي مي ناب و سفينه غزل است

جريده رو که گذرگاه عافيت تنگ است

پياله گير که عمر عزيز بي‌بدل است

نه من ز بي عملي در جهان ملولم و بس

ملالت علما هم ز علم بي عمل است

به چشم عقل در اين رهگذار پرآشوب

جهان و کار جهان بي‌ثبات و بي‌محل است

بگير طره مه چهره‌اي و قصه مخوان

که سعد و نحس ز تاثير زهره و زحل است

دلم اميد فراوان به وصل روي تو داشت

ولي اجل به ره عمر رهزن امل است

به هيچ دور نخواهند يافت هشيارش

چنين که حافظ ما مست باده ازل است

۰۳ مهر، ۱۳۸۹

وجوديم سر به سر تيترر

صبادان گول اوزونده سونبول زولفون اسَر تيترر

منيم صبريم تئلين خط باشي تك، ظالم كسر تيترر

گؤرنده پنجه مژگانيوي لرزان اولور كؤنلوم

بئله كيم چنگل شهبازا بير تيهو دوشر تيترر

نئجه خنجر دمينده مرغ بسمل اضطراب ائيلر

منيم كؤنلوم قوشي سندن اؤتور اوندان بتر تيترر

نگارا محفل وصل ايچره تمكين ايستَسن مندن

مگر سن بولميسن معشوقونا عاشق يئتر تيترر ؟

سني گؤرجك نولور توپراغا دوشسم، بي قرار اولسام

يئتنده شمع اياغينا ، سالار پروانه پر تيترر

اوجالسا آه سرديم، سينديرار لعل لبين پوسته

اسنده رسمدور باد سحر گولبرگ تر تيترر

تنيم اينجلدي مو تك بير سر مويونده بند اولدو

توكون ترپنسه اي جانا وجوديم سر به سر تيترر

گرك من تيتره يم، صراف تك تبدار عشق اولدوم

نئچون منبرده واعظ متصل سرسم دير تيترر !