۱۰ خرداد، ۱۳۸۹

بی وفا گؤردوم

وفا هر کیمسه دن کیم ایستدیم آندان جفا گؤردوم
کیمی کیم بی وفا دنیادا گؤردوم،بی وفا گؤردوم
کیمه کیم دردیمی اظهار قیلدیم ایسته ییب درمان
ئوزومدن هم بتر بیر درده آنی مبتلا گؤردوم
مکددر خاطریمدن قیلمادی بیر کیمسه غم دفعین
صفادان دم اوران همدم لری اهلِ ریا گؤردوم
اگر سو دامنین توتدوم ،روان دؤندردی ئوز مندن
و گر گؤزگودن اومدوم صیدق،عکسِ موددعا گؤردوم
آیاق باسدیم دَرِ اوممیده سر گردانلیق ال وئردی
هنر سر رشته سین توتدوم،الیمده اژدها گؤردوم
بئنه گؤستردی گردون تیره بختیم کوکبین یوز گز
منِ بدبخت آنا هرگاه کیم باخدیم،قارا گؤردوم
فضولی عیب قیلما أوز چئویرسم اهلی عالمدن
نه دن کیم هر کیمه أوز توتدوم آندان یوز بلا گؤردوم

۰۸ خرداد، ۱۳۸۹

آتش شوق

ما را ز خيال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گير که خمخانه خراب است
گر خمر بهشت است بريزيد که بی دوست
هر شربت عذبم که دهی عين عذاب است
افسوس که شد دلبر و در ديده گريان
تحرير خيال خط او نقش بر آب است
بيدار شو ای ديده که ايمن نتوان بود
زين سيل دمادم که در اين منزل خواب است
معشوق عيان می‌گذرد بر تو وليکن
اغيار همی‌بيند از آن بسته نقاب است
گل بر رخ رنگين تو تا لطف عرق ديد
در آتش شوق از غم دل غرق گلاب است
سبز است در و دشت بيا تا نگذاريم
دست از سر آبی که جهان جمله سراب است
در کنج دماغم مطلب جای نصيحت
کاين گوشه پر از زمزمه چنگ و رباب است
حافظ چه شد ار عاشق و رند است و نظرباز
بس طور عجب لازم ايام شباب است

۰۷ خرداد، ۱۳۸۹

بایاتی لار

من قوربانام اوزه یار
گل سن گئدک بیزه یار
آلسون منیم جانیمی
فرمان ائله گوزه یار
ساچلارینی اوزه یار
هردَن بیردَن دوزه یار
قوربان اولسون بو جانیم
اَیریه یوخ دوزه یار
دادلی دوزلو تَزَه یار
اوتاقلاری بزه یار
مننَن سنون بیرلیگون
دوشمن لری اَزه یار
سورمه چکیب گؤزه یار
وئردی منه مَزه یار
سن دئدون من ایناندیم
یالان دوغرو سوزه یار
من قوربانام گوزه یار
یاندی کونلوم کؤزه یار
باخیم سنه دویونجان
سنده پوله کؤزه یار
من عاشیغام گوزه یار
گوزونده کی سوزه یار
کاش کی گلیب باغچادا
گول آچاندا گَزه یار
قولاغ آسان سوزه یار
زاوال یوخدور دوزه یار
گل سئوگولوم سَنیله
قویاغ بیر اوز اوزه یار
دئدون اوخلا گوزه یار
اورگیمی اوزه یار
وفالی یار او دور کی
چَتینلیگه دؤزه یار
دَنیزلری اوزه یار
اوزوب سویی سوزه یار
من دئمَرَم سؤزیی کی
دوداقلارین بوزه یار
باغچالاردا گَزه یار
ایاقلییا اَزه یار
بوینینا میرواری دان
مینجیقلاری دوزه یار
گوزلر سَنده سوزه یار
کؤنلوم یانیب کؤزه یار
گؤزللیگ ده تای اولماز
سَنده اولان اوزه یار
قوربانام گول اوزه یار
یارام گلیب اوزه یار
اجازه وئر اوردگیم
گؤلونده تک اوزه یار

۰۴ خرداد، ۱۳۸۹

ائیلر

عشق اوسته کونول عقلیله دائم جدل ائیلر
عقلیم اوتوزاندا کونوله تئز شَتَل ائیلر
عقلیم ائلییَر کونلومه هی پند و نصیحت
گل دوشمه بو عشقه کی سنی چوخ اَفَل ائیلر
کونلوم بئله سویلَر کی اودوم اولماسا اولماز
عشقین منه تعلیم او عهدِ اَوَل ائیلر
عاشیق کونولی یانماسا اودا سحر آخشام
اوز باغلادیغی عهدینه نَینَن عمل ائیلر
عاشیق دَگوسن، سن گوزلیم تا بیلَسن کی
عشق معشوقی عاشیق گوزونه چوخ گوزل ائیلر
پروانه کیمین یانسا کونول عشق اودوندا
آخیر اوزونی ائللر ایچینده مَثَل ائیلر
دیوانه لیگ اولدو، اونا پیشه گئجه گوندوز
بوندان اوتورو مردوم اونا هی مَتَل ائیلر
دیلداره دییَر دردیمه قیل چاره کی یاندیم
یوخ دور اونا چاره مگر اینکه اَجَل ائیلر
یانماسا اورَک گوز یاشی چیخماز مَثَل دور
عشق یاندیرار آیدین اورَگین چوخ غزل ائیلر

۰۲ خرداد، ۱۳۸۹

ای ساقی

چو بی گه آمدی باری درآ مردانه ای ساقی
بپیما پنج پیمانه به یک پیمانه ای ساقی
ز جام باده عرشی حصار فرش ویران کن
پس آنگه گنج باقی بین در این ویرانه ای ساقی
اگر من بشکنم جامی و یا مجلس بشورانم
مگیر از من منم بی دل تویی فرزانه ای ساقی
چو باشد شیشه روحانی ببین باده چه سان باشد
بگویم از کی می ترسم تویی در خانه ای ساقی
در آب و گل بنه پایی که جان آب است و تن چون گل
جدا کن آب را از گل چو کاه از دانه ای ساقی
ز آب و گل بود این جا عمارت های کاشانه
خلل از آب و گل باشد در این کاشانه ای ساقی
زهی شمشیر پرگوهر که نامش باده و ساغر
تویی حیدر ببر زوتر سر بیگانه ای ساقی
یکی سر نیست عاشق را که ببریدی و آسودی
ببر هر دم سر این شمع فراشانه ای ساقی
نمی تانم سخن گفتن به هشیاری خرابم کن
از آن جام سخن بخش لطیف افسانه ای ساقی
سقاهم ربهم گاهی کند دیوانه را عاقل
گهی باشد که عاقل را کند دیوانه ای ساقی

۲۹ اردیبهشت، ۱۳۸۹

سو

ساچما اى گؤز اشکدن کؤنلومده ‏کى اودلاره، سو،
کيم بو دنلى توتوشان اودلاره، قيلماز چاره سو.
آبگوندور گنبد دوّار رنگى، بيلمزم
يا محيط اولموش گؤزومدن، گنبد دوّاره سو؟
ذؤوق تيغيندن عجب يوخ اولسا کؤنلوم چاک – چاک
کيم مرور ايلن بوراخير رخنه‏لر ديواره سو.
وهم ايلن سؤيلر دل مجروح پيکانين سؤزون،
احتياط ايلن ايچر هر کيمده اولسا ياره، سو.
سويا وئرسين باغبان گلزارى، زحمت چکمه‏سين،
بير گول آچيلماز يوزون تک، وئرسه مين گلزاره سو!
اوخشادا بيلمز غُبارينى محرّر، خطّينه
خامه تک باخماقدان ائنسه گؤزلرينه قاره ‏سو.
عارضين ياديله نمناک اولسا موژگانيم، نولا؟
ضايع اولماز گول تمنّاسيله وئرمک خاره سو!
غم گونو ائتمه دل بيماردان تيغين دريغ،
خئيردير وئرمک قارانقو گئجه‏ده بيماره، سو.
ايسته پيکانين کؤنول، هیجرينده شؤوقوم ساکن ائت،
سوسوزام، بيرکز بو صحرادا بنيمچون آره سو.
بن لبين مشتاقى‏يام، زهّاد کوثر طالبى،
نئته‏کيم مسته مى ‏ايچمک خوش گلير، هوشياره سو!
روضه‏ى کويونا هردم دورماييب ائيلر گذار،
عاشق اولموش غالبا، اول سرو خوشرفتاره سو.
سويولون اول کويدان توپراق اولوب توتسام گره‏ک،
چون رقيبيم‏دير داخى اول کويه قويمان واره سو!
دستبوسو آرزوسو ايله گر ئولسم، دوستلار!
کوزه ائيلين توپراغيم، سونون اونونلاياره، سو.
سرو سرکشليک قيلير قُمرى نيازيندان، مگر
دامنين توتا آياغينا دوشه، يالواره، سو!
ايچمک ايستر بولبولون قانين مگر بير رنگ ايله،
گول بوداغى‏نين مزاجينه گيره قورتاره‏ سو!
طينت پاکينى روشن قيلميش اهل عالمه
اقتدا قيلميش طريق احمد مختاره(ص) سو.
سيد نوع بشر، درياى دُرّ اصطفا
کيم سپيبدير معجزاتى، آتشِ اشراره سو.
قيلماق ايچون تازه،گلزار نبوّت رؤنقين
معجزوندن ائيله‏ميش اظهار سنگ خاره سو.
مُعجزى بير بحر بى‏پايان ايميش عالمده کيم
يئتميش آندان بين- بين آتشخانه‏ى کفاره سو.
حئيرت ايلن بارماغين ديشلر کيم ائتسه استماع
بارماغيندان وئرديگى شدت گونو انصاره سو
دوستو گر زهرمار ايچسه، اولور آب حيات،
خصمى سو ايچسه، دؤنر البته زهرِ ماره سو
ائيله‏ميش هر قطره‏دن مين بحر رحمت موج خيز،
ال سونوب اورقاج وضو ايچون گول رخساره سو.
خاک پايينه يئتم دئر، عُمرلردير متصل،
باشينى داشدان-داشا اوروب گزر آواره سو.
ذره- ذره خاک درگاهينا ايستر ساللانير
دؤنمز اُول درگاهدان، گر اولسا پاره- پاره سو!
ذکر نعتين وِردينى، درمان بيلير اهل خطا،
ائيله‏ کيم دفع خمار ايچون وئره مئيخواره سو.
يا حبيب اللَّه! يا خير البشر! مشتاقينام،
ائيله ‏کيم لب‌تشنه‏لر يانيب ديلر همواره سو!
سنسن اول بحر کرامت، کيم شب معراجدا،
شبنم فيضين يئتيرميش ثابت و سيّاره سو.
چشمه‏ى خورشيددن هر دم زُلالِ فيض ائنر،
حاجت اولسا مرقدين تجديد ائدن معماره سو.
بيم دوزخ، نار غم سالميش دل سوزانيما،
وار اوميديم ابر احسانين سَپه اول ناره سو.
يُمن نعتيندن گُهر اولموش فضولي سؤزلرى،
ابر نيساندان دؤنن تک لؤلؤى شهواره سو.
خواب غفلتدن اولان، بيدار اولاندا روز حشر،
اشک حسرتدن تؤکنده ديده‏ى بيداره سو
اومدوغوم اول دور کى روز حشر محروم اولمايام،
چشمه‏ى وصلين وئره من تشنه‏ى ديداره، سو.

محرّر=یازیچی
سونون= هدیه وئرون
اورقاج= ؟

۲۸ اردیبهشت، ۱۳۸۹

مه پاره

توکوب عذاره بو مه پاره زلف قاره گلیر
باخان هلالینه کج راست ذوالفقاره گلیر
چکیبدی قتلیمه خنجر ولیک اؤلدورمز
بو امیر خیره یقین ائیلیر ایستیخاره گلیر
پیاده وادی محنتده مات اولوب قاللام
او شاهزاده نی گؤرسم اگر سواره گلیر
شکسته کؤنلومو بیر گلدی ائیلدی ویران
خرابه ملکی خراب ائتمه گه دوباره گلیر
گلیر بو آهوی وحشی کؤنول خبردار اول
خیالی اؤزگه دی معلوم اولان شکاره گلیر
سالیبدی زولف سیاهین قارا خط اوزره مگر
اؤلوب عزیزی ، سالیب قاره اوسته قاره گلیر
بهار اولاندا بئله رسمدیر اوخور بولبول
اوزون گؤرنده اودور کؤنلوم آه و زاره گلیر
او نازنین کیمی معشوقه ، من کیمی عاشیق
بئله گومان ائدیسیز بیرده روزگاره گلیر
انیسیم آه و فغان اولدو مونیسیم ناله
بو غم گونونده عجب آه و ناله کاره گلیر
رقیبی قویمارام عالمده راحت اَیلَنسین
او قدر آه و فغان ائیلرم که زاره گلیر
یولوندا مایه نقدی توکندی صرافین
گومانی ایندی بو اشعار آبداره گلیر

یار حرام اۏلسون منه وارلېق، سنینله اۏلماسام.

یار حرام اۏلسون منه وارلېق، سنینله اۏلماسام،
عشقیوین اکسیریله باشدان آیاغا دۏلماسام،
جسمیمی جانېم باهاسېنا الیمدن وئرمه‌سم،
دوشمسم زارو، خزان یاپراقلارې تک سۏلماسام.
حؤرمتین ساخلاماز ایسم، اکدیڲین دانه‌لرین،
باخچاسېندان کؤنلۆمۆن هرزه آلاغې یۏلماسام.
هر گئجه گۆندۆز دیلینده دۆزگۆنۆن بو شعروار:
یار حرام اۏلسون منه وارلېق، سنینله اۏلماسام.

۲۷ اردیبهشت، ۱۳۸۹

ديده پرآب

اين خرقه که من دارم در رهن شراب اولی
وين دفتر بی‌معنی غرق می ناب اولی
چون عمر تبه کردم چندان که نگه کردم
در کنج خراباتی افتاده خراب اولی
چون مصلحت انديشی دور است ز درويشی
هم سينه پر از آتش هم ديده پرآب اولی
من حالت زاهد را با خلق نخواهم گفت
اين قصه اگر گويم با چنگ و رباب اولی
تا بی سر و پا باشد اوضاع فلک زين دست
در سر هوس ساقی در دست شراب اولی
از همچو تو دلداری دل برنکنم آری
چون تاب کشم باری زان زلف به تاب اولی
چون پير شدی حافظ از ميکده بيرون آی
رندی و هوسناکی در عهد شباب اولی

۲۶ اردیبهشت، ۱۳۸۹

شمع تک یاخدین منی

آخر آغلاتدین منی، بیگانه لر گولسون منه
شمع تک یاخدین منی، پروانه لر گولسون منه
منده یالوارام، گوزون یادیله، پیر میکده
ائیله مست ائتسین منی، مستانه لر گولسون منه
پرتو خورشید رویین جام می ایچره گؤروب
آغلارام قوی دوریده پیمانه لر گولسون منه
قورخورام سر دهانین می ایچیب فاش ائیله یم
مست اولام کیم عارف، میخانه لر گولسون منه
باغلا اول زنجیر زولفونه من سرگشته نی
قویما کیم صحرانشین، دیوانه لر گولسون منه
لیلی وش، زولفوندن آیری ایسته رم مجنون اولام
قوی ائشیتسین بو سؤزی، فرزانه لر گولسون منه
ییخا بیلمزدی فلک اولسایدی ییخدی هجر یار
واحدم قوی ساکن ویرانه لر گولسون منه

۲۵ اردیبهشت، ۱۳۸۹

منه او دور وئرن جانی

منه او دور وئرن جانی
یوخدان وئریب هستی هستی
بیر نطفه دن جان یارادیب
والا ائدیب پستی پستی
من یوخودوم قدیملرده
وار ائیلئیب نیستی نیستی
من گلمیشم بهشت لردن
مئی گتیرون کشتی کشتی
ایچیم اولوم زنگی مستی
گورسون من مستی مستی
گئجه گوندوز یامان حالدا
دولانییام دشتی دشتی
قصدیم بودرو بیرده گئدیم
گوریم بهشتی بهشتی
آیدینام من بللی دورکی
دوزلتمرم خشتی هشتی
دکتربهنام فیروزی

۲۲ اردیبهشت، ۱۳۸۹

طاير قدس

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطف‌ها می‌کنی ای خاک درت تاج سرم
دلبرا بنده نوازيت که آموخت بگو
که من اين ظن به رقيبان تو هرگز نبرم
همتم بدرقه راه کن ای طاير قدس
که دراز است ره مقصد و من نوسفرم
ای نسيم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم
خرم آن روز کز اين مرحله بربندم بار
و از سر کوی تو پرسند رفيقان خبرم
حافظا شايد اگر در طلب گوهر وصل
ديده دريا کنم از اشک و در او غوطه خورم
پايه نظم بلند است و جهان گير بگو
تا کند پادشه بحر دهان پرگهرم

۲۱ اردیبهشت، ۱۳۸۹

قوربانام

قارا تئلون ایچینده آی اوزووه قوربانام
کیپریگووه تئلووه قاش گوزووه قوربانام
ییخیلمیشام اولییم گل بیر حالیمی سوروش
غونچا دوداقدان چیخان بال سوزووه قوربانام
بیر دفعه قوناق اولدوم یئدیم دوز چورگووی
دوزون منی دوتوبدور اوز دوزووا قوربانام
اوجا بویلی سان گوزل سرویدن دوز قامتون
ایریلیگ یوخ سنده هئچ من دوزووه قوربانام
اود دوتوب یانور کونلوم بوز گتیر سوندور اودی
یوبانما تئز گل گوزل قار بوزووا قوربانام
یارالاریم اینجیدور مرحم گتیر باغلییاغ
مرحمووه داووا، یارپوزووا قوربانام
قارا دور بختیم منیم، اولدوزون آیدین سنون
ایشیق سال قارا بخته اولدوزوا قوربانام
دکتربهنام فیروزی

۲۰ اردیبهشت، ۱۳۸۹

شفای وصل

شفای وصل قدرین، هیجردن بیمار اولاندان سور
زلال ذوق شوقون، تشنه دیدار اولاندان سور
لبین سیررین گلیب گفتاره، من دن اؤزگه دن سورما
بو پنهان نکته نی بیر واقف اسرار اولاندان سور
گؤزو یاشلی لارین حالین، نه بیلسین مردم غافیل؟
کواکب سیرینی، شب تا سحر بیدار اولاندان سور
خبرسیز اولما فتتان گؤزلرین جورون چکن لردن
خبرسیز مست لر بیدادینی، هوشیار اولاندان سور
غمین دن شمع تک یاندیم، صبادان سورما احوالیم
بو احوالی شب هیجران، منیم له یار اولاندان سور
خرابِ جام ِعشقم، نرگس مستین بیلیر حالیم
خرابات اهلینین حالین،یورو خوممار اولاندان سور
محبت لذذتین دن بی خبر دیر زاهیدِ غافیل
فضولی، عشق ذوقون، ذوقِ عشقی وار اولان دان سور

۱۹ اردیبهشت، ۱۳۸۹

همای سعادت

همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط کلاه
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماه مراد از افق شود طالع
بود که پرتو نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
کی اتفاق مجال سلام ما افتد
چو جان فدای لبش شد خيال می‌بستم
که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد
خيال زلف تو گفتا که جان وسيله مساز
کز اين شکار فراوان به دام ما افتد
به نااميدی از اين در مرو بزن فالی
بود که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ
نسيم گلشن جان در مشام ما افتد

۱۷ اردیبهشت، ۱۳۸۹

ای گوزلری مستانه

اول نرگسِ مستانون ائتدي مني ديوانه
من تک دلي ديوانه گلمز داها دورانه
عاغلي ،کونولو دئيلر لازم دور هر اينسانه
عاغلي ،کونولو گتديم قورباني بو ميدانه
فرهادي اوتور گئتسون مجنوني بيل افسانه
عاشيق ليگي اورگت سن مندن گوله دستانه
من عشقووه پابندم آنديم اولا قورانه
جانانه گورا وئررم من باشيمي مردانه
کونلوم قوشو بند اولموش اول زولفِ پريشانه
اينجيتمه گيريفتاري تئزتئز ائلمه شانه
بير گوشهء چشمونله باخ عاشيقِ بريانه
عشق اودينا من يانديم شمع اودينا پروانه
گوز ياشيم اولوب سيلاب دالغا وئرور هر يانه
اي نوح گتير کشتي غرق اولمالي توفانه
واريملا يوخيم قوربان اولميش سنه جانانه
من تک دلييه بيرده عاقيل دئمه فرزانه
بير لحظه نظر قيل سن اي گوزلري مستانه
قوربان ائلئيم منده بو جانيمي اول جانه
کسمه نظرون مندن احسان ائله شاهانه
محتاج کرم جانيم، قوربان اولا خاقانه
کوسمه گوزليم مندن لعنت ائله شيطانه
گل كي باريشاق بيرده رحم ائيله بو نالانه
قارشوندا ائديم منده مين سجده ء شکرانه
آيديندا کي کافرميش گلدي اودا ايمانه
دكتر بهنام فيروزي

۱۳ اردیبهشت، ۱۳۸۹

بایاتی

یار گلدی یار باغینا
باخدی گول یارپاغینا
قوربان اولوم گوزونون
قاراسینا آغینا


دکتربهنام فیروزی

۱۱ اردیبهشت، ۱۳۸۹

دل بر دلدار رفت

زاهد خلوت نشين دوش به ميخانه شد
از سر پيمان برفت بر سر پيمانه شد
صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به يک جرعه می عاقل و فرزانه شد
شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پيرانه سر عاشق و ديوانه شد
مغبچه‌ای می‌گذشت راه زن دين و دل
در پی آن آشنا از همه بيگانه شد
آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد
گريه شام و سحر شکر که ضايع نگشت
قطره باران ما گوهر يک دانه شد
نرگس ساقی بخواند آيت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد
منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

مستانه

گل ای ساقی گتیر پیمانه پیمانه
مئی نابدان منِ نالانه نالانه
آپار باشدان هوشی عقلی فاراساتی
منی تئزجه یئتیر جانانه جانانه
اورک یاندی کاباب اولدی توتون چیخدی
گوروم یارون اوزون مستانه مستانه
دئییم یاره اورک دردین غمین بیرده
کرمیندن یئتیم درمانه درمانه
تئز اول ساقی گتیر ساغر یوبانما دای
خیلل وارد اولور ایمانه ایمانه
ایچیم می دن اولوم آیدین صفاسیندان
او جانان نان اولوم همخانه همخانه
دکتربهنام فیروزی