شيکاره گلير

توکوب عذاره بو مه پاره زولف قاره گلير

باخان هلالينه کج، راست ذوالفقاره گلير

چکيبدي قتليمه خنجر وليک اؤلدورمز

بو امير خيره يقين ائيلير ايستيخاره گلير

پياده وادي محنتده مات اولوب قاللام

او شاهزاده ني گؤرسم اگر سواره گلير

شکسته کؤنلومو بير گلدي ائيلدي ويران

خرابه ملکي خراب ائتمه گه دوباره گلير

گلير بو آهوي وحشي کؤنول خبردار اول

خيالي اؤزگه دي معلوم اولان شيکاره گلير

ساليبدي زولف سياهين قارا خط اوزره مگر

اؤلوب عزيزي ، ساليب قاره اوسته قاره گلير

بهار اولاندا بئله رسمدير اوخور بولبول

اوزون گؤرنده اودور کؤنلوم آه و زاره گلير

او نازنين کيمي معشوقه ، من کيمي عاشيق

بئله گومان ائديسيز بيرده روزگاره گلير

انيسيم آه و فغان اولدو مونيسيم ناله

بو غم گونونده عجب آه و ناله کاره گلير

رقيبي قويمارام عالمده راحت اَيلَنسين

او قدر آه و فغان ائيلرم که زاره گلير

يولوندا مايه نقدي توکندي صرافين

گوماني ايندي بو اشعار آبداره گلير

مايه نيکويي

مي خواه و گل افشان کن از دهر چه مي‌جويي

اين گفت سحرگه گل بلبل تو چه مي‌گويي

مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقي را

لب گيري و رخ بوسي مي نوشي و گل بويي

شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن

تا سرو بياموزد از قد تو دلجويي

تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد

اي شاخ گل رعنا از بهر که مي‌رويي

امروز که بازارت پرجوش خريدار است

درياب و بنه گنجي از مايه نيکويي

چون شمع نکورويي در رهگذر باد است

طرف هنري بربند از شمع نکورويي

آن طره که هر جعدش صد نافه چين ارزد

خوش بودي اگر بودي بوييش ز خوش خويي

هر مرغ به دستاني در گلشن شاه آمد

بلبل به نواسازي حافظ به غزل گويي