اي خسرو مه رويان ، گل بيرجه گولوستانه
تا مئهر رخت پرتو ، سالسين گول و ريحانه
آن نرگس جادويت ، سالدي مني صحرايا
ابروي کماندارت ، ائتدي مني ديوانه
ساقي ز کرم جامي ، لوطف ائيله من زاره
بر دور سرت گردم ، بير دؤورائله مستانه
برخيز خرامان کن ، اول قامت دلجويت
اين عاشق مجنون را ، وئر بير دولو پيمانه
بگذر به سر ليلي ، بو دين و بو مذهب دن
خاک ره رندان شو ، اول خادم مئيخانه
دوش از غم دل يکدم ، بير داغا گذار ائتديم
افتاد رهم ناگه ، بير طورفه بيابانه
قوربان سرت ساقي ، بير باخ من مخموره
بالله قم العجا ، دؤندو اوره گيم قانه
خال حبشي رنگت ، ائتدي گؤزومو قارا
آن لعل شکرپاشت ، بير رحمه گلير يا نه ؟
اي بولبول غمديده ،گلدي يئنه گول فصلي
برخيز بزن چه چه ، گل شوريله افغانه
شيرين شکر لب کي ، ديشقاري چيخار ائودن
تا غلغله اندازد ، بو گنبد گردانه
در ريختن خونم ، تعجيل ائلمه چوخ دا
ناحق کش و خونريزي ، لاييقديمي سولطانه ؟
اي کافر سنگيندل ! بير پرده گؤتور اوزدن
تا طعنه زند حوسنت ، خورشيد درخشانه
رفتن ز سر کويت ، بير امرودو چوخ مشکل
حاشا کي جدا از شمع ، هرگز اولا پروانه
از تار خم زلفت ، سال بوينوما بير زنجير
در گوشه ابرويت ، سالدير مني زندانه
آن ساغر زرين را ، ساقي منه وئرسن بير
تا اينکه زنم پايي ، بو مولک سليمانه
مستانه بياور مي ، سرگرم ائله عشاقي
يکدم بکن احساني ، بو جمع پريشانه
برخيز نباتي را ، بير جاميله قيل سرمست
آنگاه تماشا کن ، بو مرغ خوش الحانه
